Autobahn
Na de nodige begroetingen en een welkomstbiertje snel de tent in gekropen, alwaar we erachter kwamen dat het begin april nog behoorlijk koud kan zijn. Kouder dan onze zomerslaapzakjes eigenlijk aankonden, maar ja de winterslaapzak was nog in reparatie na het afgelopen Noorwegen-avontuur. De volgende ochtend was het gelukkig stralend weer, en na wat heen en weer rijden tussen verschillende parkeerplaatsen konden we vol goede moed aan de wandel. Het was weer heerlijk. Mooie bossen, met aan het eind zowaar een terras met grote glazen weizenbier. Na met enige moeite een hardnekkige dorpsgek af te hebben geschud konden we onze eerste ‘wilde’ kampeerplek claimen: een fraai ruggetje met een dramatische rotsformatie en uitzicht op een kasteelruïne. Dan was er ook nog genoeg droog hout voorhanden voor een lekker kampvuur. Beter wordt het niet.
Dankzij wat regenbuitjes (wolken!) was het een stuk minder koud die nacht. De grote rots hield ons tentslapers goed uit de wind, en de verschillende buitenslapers ook nog droog en beschut.
De volgende ochtend was het zo goed als stralend weer, maar dat werd in de loop van de dag wel minder. De grote hoeveelheid mooie mosjes en zwammen zeiden wat dat betreft wel genoeg: het werd allengs verkwikkender.
Viriel besnorde man.
Aan het eind van de middag begon het wat verveld te worden, het zag er niet naar uit dat het nog droog zou worden, en in de regen klooien met tenten en branders is altijd een beetje deprimerend. Gelukkig kwamen we uit bij een van de vele boskroegjes. Deze was gesloten, zou dat ook de volgende dag nog zijn, stond naast een paar vlakke veldjes en had een flink afdak met een stuk of wat picknicktafels eronder. De perfecte kampeerplek-bij-regen dus.
goudveil
De volgende ochtend was het gelukkig een stuk droger, dus met goede moed vertrokken we weer. Al snel begon het toch weer te regenen: regenkleding aan. En werd het weer droog: regenkleding uit. En regende het weer: regenkleding aan. En… nou ja, zo dus. Tijdens de lunch ging het binnen een halfuurtje van zon, naar regen, via hagel, terug naar zon. Waarlijk: april doet wat hij wil. Voor de fauna is het geloof ik ook wat verwarrend allemaal, we kwamen verschillende boomstammen tegen met daarop een kwak kikkerdril. Wat nou waterplas? Een mossige boomstam is ook nat!
Verwarde kikker?
Tegen het eind van de middag klaarde het gelukkig weer op en vonden we een fraai bebeukenblad plekje voor de tenten. Tijd voor het leukste van een Paashop: op de laatste avond nonchalant nog een paar biertjes uit de rugzak trekken, en onder het genot van een voorgerecht met garnalen je maaltijd met verse groenten te bereiden. Het was ook weer droog genoeg voor een kampvuur.
De volgende dag op het gemakje nog een paar uurtjes door het bos gestruind. Gepauzeerd bij weer een fraaie kasteelruïne, en rond lunchtijd bij een gezellige Duitse vreetschuur aangekomen. Na een smakelijke Bratwurst gingen de chauffeurs met taxi’s en auto’s aan de slag, en kon de rest in het zonnetje op het terras neerstrijken. Het zat er weer op.
Duitsland kent vele woeste monsters.
Mis je wat in dit verhaal? Schrijf het op! Mail het naar mstratum d’r hotmail, en ook jouw visie op de Paashop 2010 wordt gepubliceerd.
